Mag ik je voorstellen aan de kritische stem in mij? Ze heet juffrouw Rottemeijer, misschien wel aan je bekend, strenge gouvernante uit het sprookje van Heidi. Bij elke lastige conversatie, handeling of zelfevaluatie, is ze uiterst actief.

Karaktertrekjes van mijn kritische ik

Ze beoordeelt me, waarschuwt me, geeft ongevraagde adviezen en is uiterst kritisch. Terwijl ik dit schrijf met het idee dit met je te delen, fluistert ze me in dat dit niet zo verstandig is; ‘je wilt toch serieus genomen worden, straks denken ze dat je gek bent en aan een meervoudige persoonlijkheidsstoornis lijdt, kan je je niet wat helderder uitdrukken?, je lezers raken je kwijt’, onvermoeibaar ratelt ze maar door. 

Negatieve gevolgen 

Eigenlijk is het hilarisch, deze druktemaker. Heftig is dat ik deze kritische stem mezelf veel te lang veel te serieus heb genomen. Zo kwam ik tot weinig actie (want het was toch nooit goed genoeg), tot weinig tevredenheid (want het had altijd beter gekund) en kon ik haar eindeloos veel aandacht geven (door te luisteren naar kritische zelfevaluaties en strategieën te bedenken om deze wanacties’en mislukkingen te kunnen voorkomen). 

Afstand nemen heeft en geeft zin!

De werkelijkheid is dat we per dag zo’n per 40.000 gedachten en sommige van die gedachten nemen we ongelooflijk serieus, zoals ik de vermaningen van juffrouw Rottemeijer uitermate serieus nam. Door je bewust te worden van het feit dat het maar gedachten zijn en een identiteit te geven aan dat deel van je verstand waar je last van hebt, maak je jezelf losser. Sinds ik deze gedachten, deze stem in mij, gedoopt heb tot juffrouw Rottemeijer kan ik haar horen en denken: ‘ooh, daar heb je haar weer’ en besluiten of ik haar adviezen opvolg of mijn eigen gang ga. Ze is niet zo blij met mijn zelfgekozen uitdaging nieuwe ervaringen aan te durven, maar ik ben zeer tevreden. Ik doe wat ik belangrijk vind, ga uitdagingen niet langer uit de weg (bovendien is alles een kladversie) en kan wel zeggen dat mijn leven op deze manier veel meer zin en verrijking heeft gekregen. 

Dus, geef dat deel van je verstand waar je last van hebt een naam, hoor hem/haar aan, maar trek je eigen plan. Het is jouw leven!